15 maja w Dworze Świętokrzyskim w Milanowskiej Wólce miała miejsce premiera filmu dokumentalnego „Fotografista” opisującego postać Feliksa Konderko ps. „Jerzy”-  żołnierza i fotografa  Zgrupowań Partyzanckich AK "Ponury" i I batalionu 2 pułku piechoty Legionów AK "Nurta".

Projekcji filmu towarzyszyła wystawa fotogramów – wojennych zdjęć z okolic Nowej Słupi: Milanowskiej Wólki, Trzcianki, Świętego Krzyża czy pobliskich Grzegorzowic.

Inicjatorem wystawy zdjęć i pomysłodawcą filmu był Mariusz Baran-Barański z Gdańska, dla którego Felkis Konderko był wujem.  Jak sam podkreśla, nie wyobrażał sobie innego i lepszego miejsca na premierę filmu niż w Milanowskiej Wólce, gdzie Konderko ukrywał się w czasie okupacji.

Na wspólne zaproszenie wójta gminy Nowa Słupia Andrzeja Gąsiora oraz Mariusza Baran-Barańskiego odpowiedziało wielu miłośników historii wśród, których pojawili się: samorządowcy, dyrektorzy szkół, nauczyciele historii, przedstawiciele Stowarzyszeń Kombatanckich, potomkowie partyzanckich rodzin. Nie zabrakło również osób współtworzących film w osobie reżysera oraz  aktorów filmu.

Swoje wystąpienia mieli dr Marek Jedynak z Instytutu Pamięci Narodowej w Kielcach oraz Szczepan Mróz Prezes Stowarzyszenia Pamięci Świętokrzyskich Zgrupowań Partyzanckich AK „Ponury-Nurt.

Wystawa w Rudkach

Od 18 maja przez dwa tygodnie wystawę fotogramów można oglądać w Gminnym Ośrodku Kultury w Rudkach. Zachęcamy do obejrzenia unikalnych zdjęć wojennych z terenu gminy Nowa Słupia.

Krótka migawka z życia Feliksa Konderko.   „Jerzy” strzelał nie tylko z karabinu.

Po kapitulacji twierdzy Modlin 28 września 1939 roku sierżant Feliks Konderko powrócił w rodzinne strony i działał  w Skarżysku w konspiracyjnej organizacji „Orzeł Biały”. Po fali aresztowań Konderko zdołał uciec i ukrywał się u rodziny Majchrów  w Milanowskiej Wólce pod przybranym nazwiskiem Wacław Pawełkiewicz wykonując zawód fotografisty. Otworzył nawet punkt fotograficzny, aby przez kolejne 3 lata prowadzić działalność wywiadowczą. Tworzył w rejonie Nowej Słupi pierwsze grupy bojowe. W 1943 roku Feliks Konderko wstępuje do Zgrupowania Nr 3 ppor. „Mariańskiego” - nowo utworzonych Zgrupowań Partyzanckich AK „Ponury”.

Tutaj rozwija swoje pasje fotografowania, dokumentuje tysiącami zdjęć zwykłe partyzanckie życie. Aż nadchodzi 28 października 1943 roku, gdzie 400 – osobowy oddział „Ponurego” na tzw. Wykusie  zostaje otoczony przez 4 tysiące żołnierzy Wermachtu i SS. Łącznie ginie 38 partyzantów Armii Krajowej. Większość oddziału zdołała się przebić przez pierścień obławy i stworzyć na nowo ramię zbrojne AK. Feliks Konderko „Jerzy” nadal  uczestniczył w większości akcji Zgrupowań Ponury-Nurt.

Losy powojenne nie oszczędziły Feliksa Konderko, 2 sierpnia 1945 roku został aresztowany przez Urząd Bezpieczeństwa w Skarżysku – Kamiennej za działalność w organizacji „NIE” i Delegaturze Sił Zbrojnych. Spędziwszy 2 lata w więzieniu w Kielcach zostaje uwolniony na mocy amnestii. W 1947 roku wyjeżdża do Gdańska gdzie pracuje w Zakładzie Remontowym Energetyki.

Epilog

Mariusz Baran – Barański przedstawia Feliksa Konderko jako człowieka prawego, skromnego, o którym powojenna Ojczyzna zapomniała. "Jerzy" jako członek Armii Krajowej ciągle musiał skrywać swoją wojenną, prawdziwą tożsamość. Odznaczony orderem Kawalera Krzyża Walecznych i Krzyża Armii Krajowej umiera 1969 roku, by spocząć w Skarżysku –Kamiennej, na  jego ukochanej ziemi, „u boku”  kolegów, poległych żołnierzy Zgrupowań Ponurego – Nurta.  

• ◄ poprzednia aktualność
• 3144 / 3541
• następna aktualność ►